168 ساعت!

‌
چشمانت را ببند

و تصور کن که رفته‌ای بیمارستان و دکتر صاف رو به رویت ایستاده

و می‌گوید: «یک‌هفته بیش‌تر زنده نمی‌مانی»!

درگیر لایک و کامنت و روزگار و رفقا نباش؛

به خودت فکر کن.

چشمانت را باز نکن!

هنوز زود است!...

تو از حالا 168 ساعت وقت داری

خودمانیم!اما به گمانم وجه شباهت همه‌ی ما حسرتی باشد که می‌خوریم.

حضرت امیر علیه‌السلام می‌فرمایند:

در شگفتم از کسی که هر روز به مرگ نزدیک، ولی برای آن آماده نمی‌شود!... ‌

«تصنیف غررالحکم و دررالکلم، صفحه 163، حدیث 3156»