از ان روزی میترسم که هیچ کس رو نداشته باشم 

شعار نیست میترسم

امسال بچه های کلاسمون بی ادبن داد میزنن صدای فریاداشون تو سرمه 

بهخاطر همین من اصلا نمی تونم باهاشون مهربون باشم 

توی کلاس ما همه با هم غریبن ولی به  هم فحش میدن

از این موضوع عصبانیم

نمی دونم چرا امسال فکر میکنن من خیلی پول دارمو بهم میگن مرفع بی ردر با اینکه من هیچی از خودم نگفتم

حتی شغل بابام رو هم گفتم ازاد که بقیه یه جوری نگام نکنن

هرچی میگم میگن خوب پول داریه دیگه 

اهههههههههه خسته شدم خیییییییلللللللللللییییییییییی

بدنم خالی کرده

چند روز پیش کلی با خدا حرف زدم دیگه اخرش به حق حق افتاده بودم

که خوابم برد

خدا یا نمی دونم چیکار کردم ولی احساس گناه میکم استرس دارم ولی نمیدونم چیه

هعی به خودم میگم مه خوشبختم مشکلاتم از یه دختر سرطانی که بیشتر نیست

ولی دیگه فایده نداره 

نمی دونم بعضی ها این غرور بی جا رو از کجا میارن واقعا نمیدونم

بابا بیخیال تو شاید فردا زنده نباشی یهذره خاکی باش

----------------------------------

فردا هم مدارس تعظیله 

حس خاصی ندارم 

خییییییییییییییلییییییییییییییی عجیه:|


ولی به شدت به دعا نیاز دارم

کاش ...........................................